Waarom zelfcompassie?
We bevinden ons in een paradoxale situatie. Nog nooit hadden we hier zoveel mogelijkheden voor een goed leven: zonder armoede, oorlog, hongersnood of dreigende epidemieën. We worden erg oud in relatief goede gezondheid. Tegelijkertijd nemen andere problemen zienderogen toe: klachten van stress, burn-out, slapeloosheid, verslaving en depressie. De keerzijde van onze ‘autonomie’ uit zich steeds vaker in eenzaamheid, grenzeloosheid, keuzestress en het niet meer eenvoudigweg gelukkig kunnen zijn met kleine dagelijkse dingen. Als we het contact met onszelf en onze omgeving kwijtraken ervaren we een leven vanuit tekort en wordt verlies, verdriet en tegenslag moeilijk te dragen. Tegelijkertijd lijkt er weinig ruimte voor kwetsbaarheid en ervaren we druk om origineel, succesvol en perfect te zijn. Hierdoor kunnen we in een negatieve spiraal terechtkomen van veroordeling, zelfkritiek en afwijzing. Met behulp van stilte, aandacht, vriendelijkheid, gedeelde vreugde en compassie kunnen we de negatieve spiraal doorbreken en weer leren genieten van het mooie dat ons leven ons te bieden heeft.